Joli mois de mai

Joli mois de mai stelt een groep naakte jongeren voor die bijeenzitten in het gras, rustig luisterend naar een popconcert. Op de achtergrond wappert een jong meisje met een rode vlag. Het kunstwerk verwijst naar het beroemde schilderij La Liberté guidant le peuple van Eugène Delacroix. Maar de revolutie bij Axell is deze van mei 1968. Het rechtse zijpaneel stelt…

Joli mois de mai stelt een groep naakte jongeren voor die bijeenzitten in het gras, rustig luisterend naar een popconcert. Op de achtergrond wappert een jong meisje met een rode vlag. Het kunstwerk verwijst naar het beroemde schilderij La Liberté guidant le peuple van Eugène Delacroix. Maar de revolutie bij Axell is deze van mei 1968. Het rechtse zijpaneel stelt een naakte figuur voor met een verfpot in de ene hand en een opgeheven penseel in de andere. Het is een zelfportret van de kunstenares. Het linkse paneel toont een portret van de gekende Franse kunstcriticus Pierre Restany met uitgesterkte arm, als anarchistische goeroe. In mei 1968 had Restany het Musée National d’Art Moderne van Parijs gesloten ‘wegens openbare nutteloosheid’. Dat idee sprak Axell wel aan. De kunst van Evelyne Axell ligt in de lijn van de pop art en het nouveau réalisme. Ze ontwikkelde een geheel eigen schilderstechniek, email op opaalkleurig plexiglas. In deze opmerkelijke materialen gaf ze haar poëtische visie op de werkelijkheid, de sfeer van mei 1968, weer. Haar kleurige silhouetfiguren verwijzen naar de affiches, de mode en de psychedelische platenhoezen van de sixties. In haar fantasierijk en sterk erotisch getint oeuvre is de schoonheid van het menselijk, en vooral vrouwelijk lichaam haar geliefkoosde onderwerp.