Studie nr. III

In november 1918 ondertekende Georges Vantongerloo als enige Belgische kunstenaar het manifest van De Stijl, naast onder meer Piet Mondriaan en Theo van Doesburg. Meer dan Mondriaan, die vaak primaire kleuren gebruikte – blauw, rood, geel –, introduceerde Vantongerloo secundaire kleuren in zijn geschilderde werk. Het schilderij Studie nr. III is een van de vroegste voorbeelden daarvan. Het illustreert zijn…

In november 1918 ondertekende Georges Vantongerloo als enige Belgische kunstenaar het manifest van De Stijl, naast onder meer Piet Mondriaan en Theo van Doesburg. Meer dan Mondriaan, die vaak primaire kleuren gebruikte – blauw, rood, geel –, introduceerde Vantongerloo secundaire kleuren in zijn geschilderde werk. Het schilderij Studie nr. III is een van de vroegste voorbeelden daarvan. Het illustreert zijn kleurentheorie, waarin hij zeven hoofdkleuren vastlegde: rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet. Daarnaast onderscheidde hij vijf overgangs-kleuren, met name oranjerood, oranjegeel, blauwgroen, indigoblauw en indigoviolet. Samen maken dat twaalf kleuren, waarmee Vantongerloo zijn kleurenpalet deed aansluiten met het twaalftoonstelsel in de muziek. Het schilderij heeft het kenmerk van een experiment, waarin de door Vantongerloo ontwikkelde kleurentheorie in de praktijk is omgezet.