Holle weg met figuren in het Zoniënwoud

In Brussel ontwikkelde Lodewijk de Vadder een eigen landschapsstijl in een olieverftechniek die herinnert aan Peter Paul Rubens. De Vadder schilderde bij voorkeur de bosrijke omgeving van Brussel met weelderige bomen en holle zandwegen. De opvallend kleine figuurtjes, meestal uitgevoerd door andere schilders (zoals David Teniers de Jonge), verzinnebeelden de vergankelijkheid van het leven. De grootsheid van de natuur als…

In Brussel ontwikkelde Lodewijk de Vadder een eigen landschapsstijl in een olieverftechniek die herinnert aan Peter Paul Rubens. De Vadder schilderde bij voorkeur de bosrijke omgeving van Brussel met weelderige bomen en holle zandwegen. De opvallend kleine figuurtjes, meestal uitgevoerd door andere schilders (zoals David Teniers de Jonge), verzinnebeelden de vergankelijkheid van het leven. De grootsheid van de natuur als een afspiegeling van Gods heerlijkheid primeert in zijn werk. Daarom werden zulke landschappen ook door de katholieke geestelijkheid erg gewaardeerd. Ze kregen een plaats in kapellen, refters en kruisgangen. De Vadder schilderde ook kartons voor tapijtwerk. Het decoratieve karakter van zijn landschappen op doek herinneren onwillekeurig aan dergelijke wandtapijten.