Maria Magdalena

Alfred Stevens, schilder van het mondaine leven in Parijs, ontmoette de actrice Sarah Bernhardt rond 1887. Hij maakte meerdere portretten van haar. In een aantal ervan poseerde zij als een personage uit de geschiedenis of de literatuur. Sommigen vermoeden dat ze ook voor dit schilderij model stond, als Maria Magdalena, de zondares die zich later bekeerde en zich als kluizenares…

Alfred Stevens, schilder van het mondaine leven in Parijs, ontmoette de actrice Sarah Bernhardt rond 1887. Hij maakte meerdere portretten van haar. In een aantal ervan poseerde zij als een personage uit de geschiedenis of de literatuur. Sommigen vermoeden dat ze ook voor dit schilderij model stond, als Maria Magdalena, de zondares die zich later bekeerde en zich als kluizenares terugtrok. De lange haren, het doodshoofd – vanitas-symbool bij uitstek – en het desolate landschap op de achtergrond sluiten aan bij een iconografische traditie die tot in de middeleeuwen teruggaat. Typerend voor de negentiende eeuw is de uitdrukkelijke sensualiteit en de melancholische, bijna hallucinerende blik, waarmee Maria Magdalena de toeschouwer aankijkt. Daardoor vervaagt de religieuze context van het personage. Het schilderij werd besteld door de Parijse handelaar Georges Petit. Het uitdagende karakter van het werk, nochtans volledig in overeenstemming met de figuur van Maria Magdalena, choqueerde het grote publiek dat haar liever zag uitgebeeld als de berouwvolle boetelinge.