Verheerlijking van Apollo

In 1716 bestelt het Kasselrijhuis van Oudburg te Gent een reeks van vijf wandtapijten met de verheerlijking van de goden. Het Kasselrijhuis is in die tijd een leenhof van het graafschap Vlaanderen, gelegen binnen de omwalling van het Gravensteen. Een jaar later sieren de tapijten de wanden van de grote collegezaal. Het wapen van de Oudburg, een sabel met een…

In 1716 bestelt het Kasselrijhuis van Oudburg te Gent een reeks van vijf wandtapijten met de verheerlijking van de goden. Het Kasselrijhuis is in die tijd een leenhof van het graafschap Vlaanderen, gelegen binnen de omwalling van het Gravensteen. Een jaar later sieren de tapijten de wanden van de grote collegezaal. Het wapen van de Oudburg, een sabel met een gevoegde poort van zilver gehouden door een geleeuwde luipaard, zien we op elk tapijt bovenaan in het midden. Tijdens de Franse Revolutie wordt het College van de Oudburg afgeschaft en het Kasselrijhuis gesloopt. Na een aantal omzwervingen krijgt de reeks uiteindelijk in 1904 een plaats in de erezaal van het Museum voor Schone Kunsten. De zonnegod Apollo zit op de aan hem gewijde berg Parnassus aan de rand van het bos en bespeelt, omgeven door zes muzen, zijn favoriet instrument, de lier. Als schepper van de goddelijke muziek is hij getooid met een lauwerkrans. Een muze speelt dwarsfluit, een andere viola da gamba. De vier andere muzen zingen in koor. In de verte ontwaren we te midden van een arcadisch landschap drie vaag weergegeven figuren, vermoedelijk de overige drie van de negen muzen. De muzen staan voor wijsheid, welsprekendheid, een vredig gemoed en de gave om de daden van goden en mensen te bezingen. De verheerlijking van Apollo is een directe ode aan de beschaving.