De grootmoeder

In De grootmoeder bracht Léon Lhermitte de jeugd en de ouderdom van de plattelandsmens in één tafereel samen. De oude vrouw zit op een kerkbank en staart moedeloos voor zich, het gebedenboek opengeslagen op haar schoot. Ze is door het leven getekend, getuige de diepe rimpels van haar gezicht. Haar nakende levenseinde staat tegenover de jeugd van het knielende meisje…

In De grootmoeder bracht Léon Lhermitte de jeugd en de ouderdom van de plattelandsmens in één tafereel samen. De oude vrouw zit op een kerkbank en staart moedeloos voor zich, het gebedenboek opengeslagen op haar schoot. Ze is door het leven getekend, getuige de diepe rimpels van haar gezicht. Haar nakende levenseinde staat tegenover de jeugd van het knielende meisje, op wiens blozende gezicht het leven nog geen sporen heeft nagelaten. In zijn benadering betoonde Lhermitte zich een adept van het toen populaire naturalisme. Zo is de scène tot in het kleinste detail weergegeven en observeert de schilder de scène zonder zich in te leven in zijn onderwerp. Lhermitte ontleende het thema aan een scène in de dorpskerk van Mont-Saint-Père in Picardië.