Heilige Antonius wekt een dode terug tot leven

In een van de oudst bekende levenslegenden, het Liber Miraculorum van 1360, wordt verhaald hoe Antonius, op miraculeuze wijze zijn vader, Martin de Bulhom, redde van de doodstraf. Deze laatste was ten onrechte beschuldigd van de moord op een jongeman, waarbij het lichaam door de daders in zijn tuin was begraven. Door engelen gewaarschuwd, verplaatste Antonius zich op wonderbaarlijke wijze…

In een van de oudst bekende levenslegenden, het Liber Miraculorum van 1360, wordt verhaald hoe Antonius, op miraculeuze wijze zijn vader, Martin de Bulhom, redde van de doodstraf. Deze laatste was ten onrechte beschuldigd van de moord op een jongeman, waarbij het lichaam door de daders in zijn tuin was begraven. Door engelen gewaarschuwd, verplaatste Antonius zich op wonderbaarlijke wijze van Padua naar Lissabon, waar zijn vader gevangen zat, en wekte de dode tot leven. Deze toonde vervolgens voor de rechter de onschuld van Antonius' vader aan. Dit schilderij toont op het voorplan het tafereel van de heilige die door handoplegging de dode opwekt. Erachter, op een stenen verhoog, zit de rechter, met links een soldaat en rechts nog drie mannen. Onder het verhoog bevindt zich de kerker waarin Antonius' vader is opgesloten: men ziet zijn gezicht achter de tralies. Het compositieschema lijkt geïnspireerd te zijn door de opbouw van Jacob Jordaens' 'Wonderen van Sint-Martinus' uit 1630. Het lokale coloriet en de zilverachtige belichting herinnert aan de andere schilderijen van Jacob van Oost I uit de jaren 1640. Het werk is waarschijnlijk, samen met het gerelateerde werk met een andere scène uit het leven van de heilige Antonius (0000.GRO0177.I), vervaardigd voor de Brugse Minderbroederskerk. (Naar: H. Vlieghe, Stedelijke Musea Brugge. Catalogus Schilderijen 17de en 18de eeuw, Brugge, 1994, pp. 199-200.)