René Magritte is de belangrijkste schilder van het surrealisme, één van de weinige Belgische figuratieve tendensen die ook op internationaal vlak doordringen. Als surrealist wil hij de waarneming van het vertrouwde verstoren en stelt de reële wereld in het schilderij op de proef. In Magrittes beeldtaal keren elementen uit de dagelijkse realiteit herhaaldelijk terug in bevreemdende combinaties. L’attentat verenigt drie belangrijke aspecten uit zijn repertoire. Een heldere wolkenhemel wordt tegen de wetten van de natuur in gevangen in een perfect rechthoekig blok. De vrouwelijke torso wordt samengebald binnen de grenzen van een houten kader. De strakke limiet van de lijst verleent het tedere naakt een explosieve kracht. De zilveren bel is een gebruiksvoorwerp dat massaal geproduceerd wordt. L’attentat is een typisch voorbeeld van de absurde compositie van uit hun verband gerukte realistische geschilderde objecten als in een poëtisch visioen.
