“In ’t mooi Verona, waar dit stuk u brengt…”
Verona in de late twaalfde eeuw – ruim drie eeuwen vóór Shakespeares tragische liefdesverhaal Romeo en Julia zich er afspeelt. Na decennia van onrust en oorlog, gaat het de Italiaanse stadstaat eindelijk voor de wind. Waar Venetië de zee domineert, controleert Verona de handel over het land en trekt koopmannen aan van over heel Europa. De combinatie van een bloeiende handel én de tijdelijke aanwezigheid van het pauselijke hof, brengt tevens een culturele heropleving met zich mee. En een grote creatieve bedrijvigheid in de stad.
In de artistieke context van die periode duikt één naam telkens weer op: Brioloto de Balneo (overleden ca. 1225). Met zijn meesterwerk, het zogenaamde ‘Rad van Fortuin’-roosvenster van de San Zenobasiliek, wierp Brioloto zich in 1189 op als de voornaamste beeldhouwer van de stad. Bijgestaan door een atelier van medewerkers, domineerde hij de volgende vier decennia de lokale kunstproductie, en voorzag hij kerken en paleizen van beeldhouwwerk.
