Daar zit hij dan: een man op een stoel. Wie is hij? We weten het niet. Waar bevindt hij zich? Dat weten we wel: in de raadzaal van het Antwerpse Brouwershuis. Het schilderij lijkt een banale situatie uit te beelden. Toch is het werk allesbehalve gewoon. Iets in de ontroerende blik van de hoofdfiguur doorbreekt het alledaagse. Langs het openstaande raam stroomt daglicht naar binnen. De stoel, het kussen onder zijn voeten, het weelderige behang: ze lijken haast tastbaar. De kunstenaar bestudeerde en schilderde duidelijk alles in detail.
De Braekeleer geeft hier meesterlijk de fijnheid van de materialen en stoffen weer. Hij benut hiervoor het invallende licht. Kijk maar naar de rode accenten aan de mouwen van de jas. Of naar de goudbruine, grijze en rode tonen en hun eindeloze nuances. De speling van het licht, het coloriet, de vele materialen, de stofweergave, de subtiele gevoeligheid: ze geven De man in de stoel een intieme, poëtische sfeer. De identiteit van de man blijft een geheim. Op de verschillende voorstudies die De Braekeleer maakte, was niet eens een man te bekennen. Hij verschijnt pas op het definitieve werk. Voor eeuwig anoniem dus.
Oorspronkelijk heette dit doek Zaal in het Brouwershuis. De raadzaal van het Antwerpse Brouwershuis was in de negentiende eeuw erg in trek bij kunstenaars. Het goudleren behang, de marmeren vloer en de grote raampartijen waren erg geschikt om techniek en meesterschap te tonen. Ook De Braekeleer voelde zich aangetrokken tot het unieke interieur van het Brouwershuis. Henri Leys, oom en leermeester van De Braekeleer, leerde hem deze plek kennen. Beide schilders verwerkten het eeuwenoude decor verschillende keren in hun oeuvre. Van De Braekeleer zijn een achttal voorstellingen van het afgebeelde interieur bekend. Waaronder ook De man in de stoel.
Met De man in de stoel beeldde de Antwerpse schilder Henri De Braekeleer een traditioneel genrestuk uit – een werk dat een tafereel uit het dagelijkse leven toont. Toch schuilt er poëzie in. Het kleur- en lichtspel verklappen de subtiele gevoeligheid van de kunstenaar. Ook de setting, het Antwerpse Brouwershuis, geeft het schilderij een bijzondere waarde voor het collectieve geheugen. Nochtans stelde De Braekeleer geen belang in historische reconstructies. Het Brouwershuis verschijnt hier uitsluitend als een antieke rariteit, waarbij de oude man de vergane glorie en verlatenheid van de plek extra beklemtoont.
Your browser doesn't meet the minimum requirements to view this website. The browsers below are compatible. If you do not have one of these browsers, click on the icon to download the preferred browser.
