Hans Memling is op Europees niveau één van de beroemdste vertegenwoordigers van de schilderkunst in de Nederlanden vóór 1500. In zijn kunst bouwt hij verder op de verworvenheden van zijn grote voorgangers Jan van Eyck en Rogier van der Weyden. De Triptiek met de heilige Christophorus geldt om meerdere redenen als een van de belangrijkste werken in Memlings oeuvre. Het centrale hoofdmotief van de drie staande heiligen is een zeldzame compositie in de Nederlandse schilderkunst. Het landschap op de achtergrond van de drie panelen suggereert één doorlopende ruimte. Het werk vormt hierin een belangrijke schakel voor de ontwikkeling van de landschapschilderkunst, die pas aan het begin van de zestiende eeuw tot een zelfstandig genre uitgroeit. In de portretten komt Memlings talent om zijn modellen zowel te individualiseren als te idealiseren duidelijk tot uiting. Willem Moreel en zijn kroostrijk gezin vormen één van de vroegste en meest indrukwekkende familieportretten binnen de geschiedenis van de schilderkunst in de Zuidelijke Nederlanden.