Merkwaardig muurfragment
Het is 1965. In de Sint-Annastraat in Leuven worden er woningen afgebroken voor de komst van een nieuw kantoorgebouw van de Boerenbond (dat intussen opnieuw plaats moest ruimen voor een wooncomplex). Het is tijdens die werken dat de muurschildering van de heilige Veronica ontdekt wordt. De Boerenbond schonk de merkwaardige vondst aan het stadsmuseum dat vandaag M Leuven heet. Het fragment sierde oorspronkelijk mogelijk de wand van een gastenverblijf van het Predikherenklooster. Dat pand was opgetrokken uit vakwerkbouw, een skelet van houten balken dat nadien met gevlochten boomtakken, stro en leem werd opgevuld. De schildering op het leem is uitgevoerd in tempera, een soort emulsie met kleurpigment, vaak op basis van eigeel. We kunnen ze rond 1500 dateren. De voorstelling op het muurfragment is slechts deels bewaard.
Hoewel de muurschildering geen artistiek topwerk is, en hoogstwaarschijnlijk van de hand van een secundaire Leuvense schilder, geeft ze een goed beeld van de wandversiering in vroegzestiende-eeuws Leuven. Voor de opkomst van het behang aan het einde van de renaissance waren wandtapijten en wandschilderingen de voornaamste methoden om huizen binnenin te decoreren. Het oppervlak van het muurfragment is gehavend door talrijke inkepingen. Tijdens de voorbije eeuwen werd de schildering met vijf opeenvolgende kalklagen bezet. De gebeitelde inkepingen zorgden voor een betere hechting van de eerste kalklaag op de lemen wand. In 1969 zijn deze lagen weggenomen en werd de originele voorstelling blootgelegd.
