Net als veel andere 17de-eeuwse kunstenaars liet ook Peter Paul Rubens zijn geschilderde composities in prent brengen. Hij liet zijn barokke schilderijen niet alleen in gravures vertolken, maar ook in enkele houtsneden. Deze techniek was vooral populair in de 16de eeuw, maar raakte uit de mode in de 17de eeuw toen de gravure haar hoogdagen als reproductietechniek beleefde.
De houtsnijder Christoffel Jegher sneed in totaal negen houtsneden naar schilderijen van Rubens, waaronder deze Dronken Silenus. Het zijn buitengewoon krachtige prenten die een waar hoogtepunt vormen in de geschiedenis van de houtsnede. Rubens volgde het wordingsproces van de houtsneden op de voet.
De figuur van Silenus is overgenomen uit een schilderij dat zich nu in de Alte Pinakothek in München bevindt, maar Rubens maakte ook een voorbereidende tekening voor de prent. Naar dat ontwerp werd niet alleen de houtsnede gemaakt, maar ook een gravure die wordt toegeschreven aan Schelte Bolswert (c. 1586-1659). Het verschil tussen beide illustreert mooi hoe Rubens de leesbaarheid en de expressiviteit van de houtsnede liet verhogen door lijnen te elimineren of te vereenvoudigen.
