Een jonge vrouw bedekt haar dijen met een doek. Haar lichaam is rond, golvend en voluptueus. Een opvallend contrast met andere vrouwen in Modigliani's werk. Toch zie je ook hier het gestileerde, ovale gezicht, de elegante hals en de amandelvormige ogen. Stuk voor stuk karakteristieken die zo typerend zijn voor de flamboyante kunstenaar.
De liggende naakten van Modigliani bieden de kijker een bijna geile blik. De zittende en staande exemplaren maken eerder een gereserveerde, naïeve indruk. Ze zijn jong, fragiel en onopvallend. Ze tonen zich niet gemakkelijk, en beschermen zichzelf met een hand of kledingstuk tegen ongewenste blikken. Dat is ook zo bij dit Zittend naakt, één van de mooiste zittende vrouwenportretten die de gepassioneerde Italiaan ooit schilderde. Wie deze vrouw is? Mogelijk een professioneel model. Daar werkte Modigliani vaak mee samen. Maar zeker is dat niet.
Grote geesten sterven vaak jong. Dat geldt ook voor Amedeo Modigliani. Hij stierf aan een combinatie van tuberculose, overmatig druggebruik en alcoholisme – amper 36 jaar oud. Een dag later wierp Jeanne Hébuterne zich uit het raam. Zij was de moeder van zijn dochter en hoogzwanger van hun tweede kind. Modigliani zou haar hebben aangezet om zelfmoord te plegen. Zo kon hij zijn geliefde model eeuwig bij zich houden.
De naam Modigliani doet denken aan sierlijke lijnen en gestileerde vormen. De lijn is bij hem doel én middel. Ze brengt de vormen tot leven. Ook zijn kleurgebruik valt op. De tinten zijn decoratief en sensueel. Het oranje van de vrouw in dit Zittend naakt doet haar oplichten. De achtergrond en het tapijt waarop ze zit, zijn geschilderd in warme koperkleuren.
In zijn kunst was Amedeo Modigliani altijd op zoek naar de ideale vrouw. In 1906 ruilde de Italiaan zijn vaderland in voor Parijs. Daar zette hij zijn zoektocht voort. Hij trok er op met de avant-gardistische kunstenaars van ‘Le Bateau-Lavoir’, een ateliercomplex in Montmartre waar ook Picasso over de vloer kwam. Nog in Montmartre ontmoette hij kunsthandelaar Leopold Zborowski. Op zijn vraag creëerde Modigliani vanaf 1917 een dertigtal naaktschilderijen, waaronder dit Zittend naakt.
Modigliani was een echte homme fatal, met aristocratische flair, gekleed als een dandy in een fluwelen pak en zwarte cape, opgesmukt met een rode zijden sjaal. Volgens Picasso was Modigliani de enige kunstenaar in Parijs die zich wist te kleden. Alle vrouwen lagen aan zijn voeten. Modigliani stelde niet graag tentoon. Maar één solotentoonstelling stond op zijn naam. Liever gaf hij zijn werk weg aan vriendinnen. Of ruilde hij schilderijen voor eten in restaurants. Hij stierf arm. Sinds zijn dood steeg zijn reputatie enorm. Negen boeken, een toneelstuk, een documentaire en drie films werden aan zijn leven gewijd. Zijn schilderijen behoren nu tot de duurste ter wereld.