Verheerlijking van Diana

In 1716 bestelt het Kasselrijhuis van Oudburg te Gent een reeks van vijf wandtapijten met de verheerlijking van de goden. Het Kasselrijhuis is in die tijd een leenhof van het graafschap Vlaanderen, gelegen binnen de omwalling van het Gravensteen. Reeds een jaar later sieren de tapijten de wanden van de grote collegezaal. Het wapen van de Oudburg, een sabel met…

In 1716 bestelt het Kasselrijhuis van Oudburg te Gent een reeks van vijf wandtapijten met de verheerlijking van de goden. Het Kasselrijhuis is in die tijd een leenhof van het graafschap Vlaanderen, gelegen binnen de omwalling van het Gravensteen. Reeds een jaar later sieren de tapijten de wanden van de grote collegezaal. Het wapen van de Oudburg, een sabel met een gevoegde poort van zilver gehouden door een geleeuwde luipaard, zien we op elk tapijt bovenaan in het midden. Tijdens de Franse Revolutie wordt het College van de Oudburg afgeschaft en het Kasselrijhuis gesloopt. Na een aantal omzwervingen krijgt de reeks uiteindelijk in 1904 een plaats in de erezaal van het Museum voor Schone Kunsten. In De verheerlijking van Diana wordt hulde gebracht aan de tweelingzuster van Apollo en jongste dochter van Jupiter. Zij is zowel de godin van de jacht als de beschermster van in het wild levende dieren. Als maagd is zij tevens de godin van de kuisheid en de tegenpool van Venus. Te samen met haar toegewijde en eveneens maagdelijke nimfen leeft Diana in de vrije natuur. Hier zien we haar als jachtgodin. In een hoge boom aan de rand van het woud is een doek gedrapeerd als een soort baldakijn, waaronder zij met twee gezellinnen uitrust van de jacht. Een van de nimfen wil haar met een lauwerkrans kronen, een andere blaast op een jachthoorn. Een deel van de jachtbuit ligt naast Diana op de grond. Drie andere nimfen komen uit het woud met nog meer geschoten wild. Zij voeren als het ware een reidans uit, de blik bewonderend op hun meesteres gericht.