In vergelijking tot zijn Gentse vrienden Gustave De Smet en Frits Van den Berghe zou Constant Permeke zich in de jaren kort voor de Eerste Wereldoorlog het verst van het blijmoedige luminisme van Emile Claus verwijderen. Zijn verblijf in Oostende vanaf 1912 bracht hem opnieuw in rechtstreeks contact met James Ensor. In De haven van Oostende werkte deze invloed door…
Lees meer
In vergelijking tot zijn Gentse vrienden Gustave De Smet en Frits Van den Berghe zou Constant Permeke zich in de jaren kort voor de Eerste Wereldoorlog het verst van het blijmoedige luminisme van Emile Claus verwijderen. Zijn verblijf in Oostende vanaf 1912 bracht hem opnieuw in rechtstreeks contact met James Ensor. In De haven van Oostende werkte deze invloed door in de vrije factuur en vooral in het zinderende lichtspel. De expressieve toets, de accentuering van de ruige verfmaterie en het vrije kleurgebruik verwijzen echter niet alleen naar Ensor, maar vinden evenzeer hun oorsprong in de contemporaine schilderkunst van het expressionisme en het fauvisme. Evengoed kondigt het schilderij de kleursymfonieën aan die Permeke tijdens de Eerste Wereldoorlog zou uitwerken.
Lees minder