Christus en de Samaritaanse vrouw

Het Johannesevangelie verhaalt hoe Christus bij de bron van Jacob in Samaria een vrouw ontmoette en haar te drinken vroeg. Dit verwonderde haar aangezien Joden en Samaritanen niet met elkaar op goede voet stonden. Haar verbazing steeg toen de man haar hart bleek te doorgronden. Dan vertelde Jezus over het ‘eeuwige water’ dat Hij haar kon geven en maakte Hij…

Het Johannesevangelie verhaalt hoe Christus bij de bron van Jacob in Samaria een vrouw ontmoette en haar te drinken vroeg. Dit verwonderde haar aangezien Joden en Samaritanen niet met elkaar op goede voet stonden. Haar verbazing steeg toen de man haar hart bleek te doorgronden. Dan vertelde Jezus over het ‘eeuwige water’ dat Hij haar kon geven en maakte Hij zich bekend als de lang verwachte Messias. Het thema stond sinds de vroegchristelijke tijd symbool voor het doopsel. Vanaf de zestiende eeuw kreeg het Bijbelverhaal een ruime verspreiding in de schilderkunst. Het inspireerde ook de Antwerpse schilder Cornelis de Vos tot een compositie waarin monumentaliteit en contemplatie samengaan. Opmerkelijk is het warme coloriet en de verfijnde stofweergave, kenmerkend voor de stijl van de kunstenaar. De figuur van Christus is geïnspireerd op Christusfiguren in het vroege oeuvre van Rubens, met wie Cornelis de Vos bevriend was. Met enkele details zoals de putti links boven Christus, de Bacchus kop op de kruik rechts en de half ontblote borst van de Samaritaanse vrouw zinspeelde De Vos op haar ‘onkuise’ en wereldse levenswijze.