De LIDO-standaard is een metadataschema (XML schema) voor het beschrijven van cultureelerfgoedobjecten. Het is bedoeld als schema voor het publiceren van erfgoedcollecties, zoals op de website van een museum, op een portaalsite of in een aggregator.
Barbara Fichtl van de LIDO Working Group ging van start met een kort overzicht van LIDO en de achtergrond ervan. LIDO werd voor het eerst in 2010 aan het jaarlijks CIDOC-congres voorgesteld, als een vervanging voor CDWA-Lite en MuseumDAT, die ook compatibel is met CIDOC-CRM en met Spectrum. Dit jaar werd LIDO versie 1.1 voorgesteld. Deze versie is in december 2021 officieel verschenen, met tal van nieuwe aspecten. Laat je niet misleiden door het versienummer, dit is immers een grote update. Belangrijk om weten is dat het backwards compatible blijft, wat wil zeggen dat alle geldige v1.0-LIDO-bestanden ook geldige v1.1-bestanden zijn.
Er zijn 10 nieuwe elementen en twee nieuwe attributen. Interessante nieuwigheden zijn de elementen voor de weergave van gerelateerde werken, aparte rechten bij de beschrijving van een object en de plaatsen van een actor (zoals bijvoorbeeld de geboorteplaats van de vervaardiger). Het attribuut om afmetingen te groeperen kan ook interessant zijn. Daarnaast zijn er veranderingen aan het content model en kan men nu ook RDF namespaces gebruiken. Dit laatste maakt LIDO meer geschikt voor Linked Open Data.
Om de interoperabiliteit van LIDO te verhogen is er ook de LIDO terminology. Deze definieert aanbevolen termen voor sommige elementen en attributen, met de bedoeling dat LIDO-bestanden die geleverd worden door verschillende instellingen meer op elkaar gealigneerd zijn. De LIDO terminology is ook als LOD beschikbaar, met meertalige labels in het Engels en in het Duits.
LIDO ondersteunt ook profielen. Deze zijn eigenlijk versies van LIDO die nog altijd compatibel zijn met het schema, maar die bijvoorbeeld meer verplichte elementen kunnen hebben, of beperkingen op welke elementen gebruikt kunnen worden. Tot nu toe zijn er maar twee profielen op LIDO, namelijk EODEM en Painting and Sculpture. EODEM (Exhibition Object Data Exchange Model) wordt ontwikkeld als een formaat voor de uitwisseling van gegevens in functie van bruiklenen. Painting and Sculpture is specifiek voor schilderijen en beeldhouwwerken ontwikkeld door het Deutsches Dokumentationszentrum für Kunstgeschichte. De officiële release van deze profielen wordt verwacht later dit jaar.
LIDO v1.1 verhoogt de ondersteuning van deze profielen en de creatie daarvan. Zijn LIDO profielen interessant voor de Vlaamse Kunstcollectie en haar partnermusea? EODEM biedt zeker de mogelijkheid om de werklast bij bruiklenen te verlagen. Ook kan eventueel een profiel, samen met de nieuwe LOD-mogelijkheden in LIDO v1.1, het mogelijk maken om LIDO te conformeren aan de OSLO-standaard. Daar moet verder onderzoek naar gebeuren.
Linked Art biedt een op standaarden gebaseerd metadataprofiel dat ontwikkeld is om bruikbaar en gemakkelijk te implementeren, wat een voorwaarde is voor duurzaamheid. Alle standaarden moeten de keuze maken tussen bruikbaarheid en volledigheid. Linked Art kiest voor wat meer volledigheid ten koste van bruikbaarheid, maar niet in die mate dat de standaard daardoor onbruikbaar wordt.
Linked Art is een JSON-LD (JSON voor Linked Data) standaard. Linked Art heeft vijf ‘kerntypes’ van entiteiten: door mensen gemaakt object, taalobject, visueel object, digitaal object en een set van entiteiten. Daarnaast zijn er vijf types ‘verbonden’ entiteiten: persoon, groep, plaats, concept en evenement. Linked Art is ontwikkeld met het oog op verrijking door externe bronnen.
Het mappen van LIDO v1.0 naar Linked Art blijkt succesvol te zijn.
De abstracts van de conferentie kan je ook nalezen.