Tentoonstellingen

vrijdag 13 oktober 2017 - zondag 21 januari 2018
Pieter Pourbus en de vergeten meesters
Tentoonstellingen - Musea Brugge

Ontmoet dit najaar de vergeten Brugse meesters uit de zestiende eeuw. Ontdek de Brugse kunstwereld tijdens een economische recessie en bewonder het indrukwekkende oeuvre van Pieter Pourbus en vergeten meesters zoals Marcus Gerards, Pieter I Claeissens en zijn zonen Gillis, Pieter II en Antonius.

Brugge wordt in de zestiende eeuw getroffen door een economische achteruitgang en loopt leeg. Jonge kunstenaars trekken weg richting Antwerpen, dat zichzelf tot nieuwe kunsthoofdstad van Vlaanderen kroont. Maar met het roemrijke artistieke verleden als inspiratiebron, ontstaat er in Brugge een geheel nieuwe stijl.

Pieter Pourbus is een van de artistieke uitzonderingen als hij in 1543 bij Lancelot Blondeel in Brugge begint. Onder het ervaren oog van de Brugse meester ontpopt Pourbus zich tot hét aanstormend talent en weet hij veel vooraanstaande opdrachten binnen te slepen. Van het Laatste Oordeel en de Annunciatie tot treffende portretten van Brugges voornaamste families.

Dé verrassing van de tentoonstelling is het oeuvre van de familie Claeissens. Recent onderzoek identificeerde en reconstrueerde hun eeuwenlang onbekende oeuvre. Voor het eerst maak je kennis met de uitgebreide collectie van Pieter I Claeissens en zijn zonen.

Extra aanbod

zaterdag 16 september 2017 - zondag 14 januari 2018
Geta Brătescu: Een atelier voor jezelf
Tentoonstellingen - Museum voor Schone Kunsten Gent

Dit najaar opent in MSK Gent de eerste tentoonstelling van de Roemeense kunstenares Geta Brătescu in België. De tentoonstelling biedt een gebald overzicht van het uitzonderlijk gevarieerde oeuvre van de intussen 91-jarige Brătescu. De rode draad is haar benadering van het kunstenaarsatelier als ruimte voor reflectie, experiment en (zelf)kritiek.

Gelijklopend met deze tentoonstelling focust het MSK op de atelierpraktijk van kunstenaars uit de eigen collectie, met schilderijen, tekeningen, beeldhouwkunst en atelierfoto's zoals deze van de abstracte kunstenaar Victor Servranckx.

Vijf decennia zelfreflectie

Het oeuvre van de Roemeense kunstenares Geta Brătescu (°1926) omvat sinds de jaren 1960 bijzonder uiteenlopende werken, gaande van tekeningen en textielcollages tot print, performance, film en installatie. Een rode draad doorheen deze veelzijdige kunstpraktijk is de rol van Brătescu’s atelier als een plaats waar ze zichzelf herdefinieert en vragen stelt rond identiteit en dematerialisatie.

Door haar interesse in literaire figuren zoals Aesopus, Faust en Medea roept ze daarbij ook vragen op rond ethiek, vrouwelijkheid en moederschap. Onder het totalitaire regime van Nicolae Ceauşescu was het atelier voor de kunstenares bovendien een veilige maar gemarginaliseerde ruimte, waar ze haar kunst temidden van het dagelijkse leven maakte en beleefde.

Experiment en precisie

Werkend vanuit de intimiteit van haar atelier liggen definities en metingen aan de basis van een groot deel van Brătescu’s oeuvre: door experimentatie met het herschikken van materialen, het in kaart brengen van handbewegingen en het verdwijnen of verbergen van haar eigen beeltenis.

Hoewel het resultaat vaak bijzonder organisch overkomt, is haar aanpak uitermate precies. Wanneer ze bijvoorbeeld collages maakt met gescheurd textiel, dan is geen enkel keuze willekeurig. Door dit ‘afval’ een exacte plaats te geven binnen een kunstwerk, wordt het opgetild tot een nieuw niveau. Zoals ze het zelf verwoordt: ‘the sanctification of waste’ (‘de heiliging van afval’).

Recente erkenning en eerste solotentoonstelling in België

Brătescu’s internationale erkenning groeide vooral tijdens de laatste jaren, dankzij deelname aan groepstentoonstellingen zoals de Biënnale van Istanbul (2010), La Triennale de Paris (2012) en de Biënnale van Venetië (2013 en 2017). Haar kunst werd recent opgenomen in meerdere gerenommeerde internationale collecties. Toch is de najaarstentoonstelling in Gent pas de vierde grote tentoonstelling van haar werk buiten Roemenië, en de eerste in België.

De tentoonstelling Geta Brătescu: Een atelier voor jezelf focust op de levenslange rol van het atelier als performatieve, contemplatieve en kritische ruimte, en een plaats voor reflectie over haar positie in de wereld. De tentoonstelling biedt een unieke kans om haar veelzijdige maar grotendeels nog ongekende oeuvre te ontdekken. Binnen het overzicht van haar jarenlange praktijk zoomen we in op specifieke thema’s die Brătescu’s leven en kunst vorm gaven.

Een vergelijking met de ateliers van andere kunstenaars

Gelijklopend met deze tentoonstelling focust het MSK op de atelierpraktijk van kunstenaars uit de collectie, met schilderijen, tekeningen, beeldhouwkunst en atelierfoto's zoals deze van de abstracte kunstenaar Victor Servranckx.

zaterdag 29 juli 2017 - zondag 12 november 2017
Het museum van de eigenzin
Tentoonstellingen - Mu.ZEE Oostende

TAZ en Mu.ZEE hebben samen met een groot aantal partners de tentoonstelling “Het museum van de eigenzin” samengesteld. Het uitgangspunt is om creativiteit in een zo breed mogelijke zin te benaderen. Welke houding nemen we tegenover kunst aan? Wat is normaal en wat beschouwen we als een afwijking? “Kunst en geestesziekte zijn allebei concepten met heel wazige contouren”, schrijft psychiater, kunstenaar en musicus Erik Thys.

Het museum van de eigenzin gaat niet op zoek naar een gemeenschappelijke grond, maar toont verschillende en soms ‘verstorende’ benaderingen. Dirk Pauwels, als gastcurator TAZ#2017, brengt een selectie kunstwerken uit de jaren zeventig gemaakt in het psychiatrisch ziekenhuis Caritas te Melle. KAOS, kunstatelier te Elsene, werkt samen met kunstenaars met of zonder psychiatrische aandoeningen. Villa Voortman en Museum Dr. Guislain, allebei te Gent, presenteren een nog andere invalshoek. Peter Dufurne toont kunstenaars betrokken bij de vzw WanderArt te Oostende en Mu.ZEE kijkt naar de eigen collectie.

De titel verwijst naar het nooit gerealiseerde Haus des Eigensinns, het ‘museum van de waanzinnige schoonheid’, te Berlijn. Vergeet de insider en de outsider. Wat als we een nieuwe taal ontwikkelen bij elke nieuwe ontmoeting.

zaterdag 1 juli 2017 - zondag 5 november 2017
Richard Tuttle, Light And Color
Tentoonstellingen - Mu.ZEE Oostende

Light And Color is de eerste grote museale tentoonstelling van Richard Tuttle (VS, 1941) in België. Jan Hoet was in 1978 de eerste om hem in Vlaanderen uit te nodigen naar aanleiding van zijn allereerste tentoonstelling als jonge museumdirecteur in Gent.

Richard Tuttle heeft 24 nieuwe kunstwerken gemaakt voor de tentoonstelling Light And Color in Mu.ZEE. Hiervoor wordt voor de eerste keer de opstelling in de Ensor & Spilliaert museumvleugel aangepast.

Deze nieuwe kunstwerken zullen een directe relatie aangaan met de schilderijen van James Ensor. Waarom doen we dat? Het antwoord is gedeeltelijk te vinden in de hierboven aangehaalde citaten. Een tentoonstelling is geen uitgemaakte zaak. Sinds de uitnodiging in 2015 kijkt en denkt Richard Tuttle over het kleurgebruik in de schilderijen van Ensor. Wat als Ensor is uitgegaan van de gedachte dat kleur ‘echt’ bestaat? Wat als kleur ‘echt’ bestaat? Hoe kan je hier dan over nadenken of op reageren?

Kleur laat zich niet makkelijk in woorden omzetten. Misschien verzet kleur zich wel tegen woorden of mogelijke definities. En andersom: misschien verzetten woorden zich tegen kleur. Richard Tuttle schrijft hierover: I got this idea from thinking about how color and sound are similar. We can use the same words for both: depth, tone, brightness, etc.. Where sound is not ordered in nature, we order it and make music. Color must be the same.

zondag 11 juni 2017 - zondag 5 november 2017
Aurélien Froment
Tentoonstellingen - M - Museum Leuven

Dubbelverhalen

Van het speelgoed van onderwijspionier Friedrich Fröbel, een 14de-eeuws wandtapijt van de Apocalyps uit Angers, een Bollywoodschool in Dakar, het ideale paleis van postbode Ferdinand Cheval, de utopische architectuur van Paolo Soleri naar de Sardijnse muzikant Franco Melis. Het lijkt wel alsof Aurélien Froment van het ene naar het andere onderwerp navigeert. Toch hebben ze allemaal iets gemeen. In deze tentoonstelling zet Froment hun levenswerk in de kijker en gaat ermee aan de slag. Met Dubbelverhalen brengt M voor het eerst in België een uitgebreid overzicht van Froments œuvre. Recente installaties, sculpturen en fotoreeksen worden aangevuld met drie nieuwe films.

Fröbel Fröbelt

Replica’s van de blokkendoos van de Duitse pedagoog Friedrich Fröbel. Die vormen de kern van de presentatie. Verspreid over de ruimte vind je kubus, bol of cilinder in verschillende gedaantes terug. Een reeks van foto’s vermenigvuldigt die vormen in de ruimte. Op die manier veruiterlijkt Froment niet alleen de filosofie van de onderwijspionier. Hij geeft iets alledaags als ‘speelgoed’ een andere status door het in een museum te plaatsen en laat zo het ideeëngoed van Fröbel verder leven. Hij zocht bovendien naar werken in de M-collectie die naar deze basisvormen verwijzen. Ze worden samen gepresenteerd in deze installatie.

Hommage aan Ferdinand Cheval

De Franse postbode Ferdinand Cheval (1836-1924) verzamelde zijn leven lang stenen. De vreemde vormen inspireren hem en leiden tot de bouw van zijn ‘ideale paleis’. Zo brengt hij met een fantastische verbeelding allerlei personages, dieren, exotische planten en versieringen aan. Aurélien Froment brengt het bouwwerk terug naar Chevals oorspronkelijke bedoeling: een graftombe voor hem en zijn echtgenote. Met zijn fotoreeks haalt hij dit bouwwerk van beelden uit elkaar.

Apocalyps

Voor zijn nieuwste video Apocalypse laat hij zich inspireren door het grootste wandtapijt ter wereld: de Apocalyps van Angers. Het stelt het verhaal voor van de Openbaring van Johannes. Froment brengt het verhaal, scène per scène, in zijn video tot leven. Terwijl een stem voorleest uit de Openbaring, wisselen beelden elkaar af en gaan van zwart-wit naar intense kleuren.

Polyfoon register

Meerstemmigheid is een concept dat in meerdere werken van Aurélien Froment terugkomt. Zo evoceren vijf blaasinstrumenten van het Muziekinstrumentenmuseum het lichaam van een muzikant. Daartegenover plaatst hij video’s (Non Alignés, 2016 & Le Chant du Monde, 2017) over de kruisbestuiving tussen India en Senegal, in dans en muziek. Zo hoor je het Indische repertoire van zanger Amadou Badiane. Of zie je Senegalezen in Bollywood-traditie dansen.

In zijn nieuwste film Allegro largo triste (2017) filmt Froment Franco Melis (°1958, Tuili), een Sardijnse muzikant en launeddas-speler. Van deze muziek bestaat geen geschreven partituur. Muzikanten gaan daarom in de leer bij een meester die hun de speltechniek en het repertoire aanleert. Froment legt in deze video vast hoe de muziek, zonder partituur, van meester op leerling wordt doorgegeven.

Utopische architectuur

In 1970 begint architect Paolo Soleri (1919-2013) aan een utopisch bouwwerk in Arcosanti, Arizona (USA). Hij wil een alternatief bieden voor de typische horizontale ontwikkeling van een stad en laat architectuur en ecologie samenvloeien. Zo baseert hij zijn bouwtechniek op een giettechniek van een ambachtelijke klokkengieterij. Voor de reeks Earthworks (2015) trok Aurélien Froment naar Arcosanti. In M zie je de klokken, de bouwwerken en maquettes die gemaakt werden met het procédé van een gietvorm.

Curator: Eva Wittocx

vrijdag 22 april 2016 - zondag 22 oktober 2017
Metafloristiek
Tentoonstellingen - Museum voor Schone Kunsten Gent

De Zwitserse kunstenaars Gerda Steiner (1967) en Jörg Lenzlinger (1964) staan vooral bekend voor hun grandioze installaties, waarin ze planten, takken en voorwerpen met elkaar verweven. Ze maken denkbeeldige natuurlandschappen die eruit zien alsof alle onderdelen op een volstrekt organische manier met elkaar vergroeiden.

Wegdromen in een denkbeeldige natuur

Ter gelegenheid van de Floraliën creëren ze ook in het MSK zo’n denkbeeldig landschap. Met hun installaties tasten de kunstenaars de grenzen af tussen tussen droom en werkelijkheid. Ze tonen het resultaat van een denkbeeldige evolutie, waarin alle aspecten van de realiteit spontaan met elkaar verweven worden. Een web van metalen draden en takken vergroeit tot een natuurlijke kristalstructuur, terwijl eigenaardige zwammen lijken op te groeien uit plassen vloeibare meststof.

Door bezoekers tussen hun installatie te laten lopen, willen Steiner en Lenzlinger niet meer – en ook niet minder – dan hen te laten dromen over meer dan de zichtbare realiteit. De kunstenaars nodigen iedereen dan ook uit om zelf even te vergroeien met hun wildernis.

zondag 4 september 2011 - maandag 31 december 2018
Moderne kunst uit het interbellum
Tentoonstellingen - Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen

Nog tot eind 2017 kan je in het FeliXart Museum in Drogenbos de tentoonstelling Moderne kunst uit het Interbellum met werken uit de collectie van het KMSKA bekijken.

In een groene oase aan de rand rond Brussel ligt het FeliXart Museum. Dat museum presenteert diverse aspecten van het leven en werk van schilder Felix De Boeck aan de hand van wisselende selecties. Daarnaast organiseert het ook tijdelijke tentoonstellingen rond historische en hedendaagse avant-gardekunst.

Twee ruimtes in het unieke museumgebouw bieden een ruimere blik op de bruisende kunstwereld tijdens het interbellum, van abstractie tot het expressionisme. In deze zalen ziet u belangrijk werk uit de KMSKA-collectie, van o.a. Prosper De Troyer, Marthe Donas, Jozef Peeters, Oscar en Floris Jespers, Jan Kiemeney, Jules Schmalzigaug en Ossip Zadkine.